Uf äm Brandplatz isch äs karg und tod,
dä Phönix stirbt äs isch öpis los,
Neugeborä zu neuä Formä,
äs Huus vo viilä Möglichkait Normä,
git äm Städtli wiidär dä Scharm,
vo Härzlichkait und geborgnäm Warm,
dur Muät und unärschrocknäm machä,
dank dä WAKer-Lüütä inovativäm Krachä,
wiidär gschlossä diä Hüüsärraih,
das fühlt sich a mir sind dihai,
und s’Elggärmanndli git än Tanz,
in Freud, jetzt bin i wiidär ganz.
Adada David E. Keller
Hinterlasse einen Kommentar